पोखरा:  चर्चित र्‍यापर आशिष रानामगर (लाउरे) ले पोखरा महानगरपालिकाका मेयर धनराज आचार्यलाई ११ बुँदे खुलापत्र लेखेका छन् ।

आज (बुधबार) आफ्नो आधिकारिक फेसबुक पेजमा पोष्ट गर्दै लाउरेले बालेन र धरानका मेयर हर्क साम्पाङजस्तै काम गर्न सुझाएका हुन् ।
 

लाउरेले मेयर आचार्यलाई लेखेको पत्रमा आफूहरुले पर्यटकीय पोखरालाई स्वस्थ, पूर्ण, प्राकृतिक र स्वर्गजस्तै देख्न चाहेको बताएका छन् । 

साथै मेयरलाई सघाउन आफूसमेत तयार रहेको लाउरेले स्पष्ट पारेका छन् ।

लाउरे लेख्छन्:

१) पोखरा नेपालको सुन्दर, सफा र पर्यटकीय सहर भनेर चिनिन्छ तर पोखराको प्रवेशद्वार (रङ्गशाला, चाइनिज पुल) नजिकैको बजारबाट कुहिएको माछा र तरकारीको दुर्गन्धले पर्यटकलाई यस्तो नराम्रो माहोल दिन्छ ।  जसरी उनीहरुले सबै फोहोर बेवास्ता गरेर सडकमा फाल्छन् ।

२) भित्री टोल र गल्लीको सडक अवस्थालाई केही समयको लागि अलग राखौं ।  मुख्य बजारका सडकको अवस्था दरार र खाल्डाले भरिएको छ ।  ती भत्किएका सडकको मर्मत सम्भार गर्दा प्राधिकरणले राति देखिने ‘सावधानी’ चिन्ह कहिल्यै राखेन, जसले गर्दा धेरै दुर्घटना, गम्भीर चोटपटक र मृत्युसमेत हुने गरेको छ ।

 ३) पोखराका लगभग हरेक सडक बत्ती नेपाली नागरिकको भविष्य जस्तै धमिलो छन् ।  कुनै पनि सडक बत्तीहरू रातको समयमा सुरक्षित र निर्धक्क भएर सवारी साधन चलाउन पर्याप्त उज्यालो छैन ।

 ४) लगभग हरेक राउन्ड (चौक) को डिजाइन र नियमहरू भ्रमित छन् ।  ट्राफिक प्रहरीले कहिलेकाहीँ चोकको बीचमा घेरा हाल्ने सङ्केत दिन्छ तर कहिले केन्द्रको परिक्रमा नगरी सवारीसाधन चलाउन दिन्छ, जसले गर्दा फेरि धेरै दुर्घटना हुने गरेको छ ।

५) कुनै बस स्ट्यान्ड छैन, जहाँ सार्वजनिक सवारी साधनले यात्रु बोकाएर गन्तव्यमा र्पुयाउन केही बेर रोकिनुपर्ने हुन्छ (अर्थात अर्काे बस स्ट्यान्ड) सार्वजनिक बसहरूले यात्रु ओराल्ने ठाउँमा रोकिएर समस्या, ट्राफिक जाम र दुर्घटनासमेत गराउँछन् ।  हामी, सर्वसाधारण पनि बस स्ट्यान्डसम्म हिँडेर बसको प्रतीक्षा गर्न अल्छी छौं ।

६) पोखराका मेयरलाई व्यक्तिगत रूपमा पोखराका प्रत्येक टोलमा खेल मैदान वा जनस्वास्थ्य तथा फिटनेस सेन्टर खोल्न अनुरोध गर्न चाहन्छु, जसले अन्ततः युवाहरूलाई खेलकुद र फिटनेसमा संलग्न गराउने जसले गर्दा बेचैन र उत्साही युवाहरूलाई उनीहरूको ऊर्जा र यो सानो  पहलहरूले भविष्यका खेलकुद च्याम्पियनहरूलाई जन्म दिन सक्छ ।  र सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरा, यसले समाजमा लागुऔषधको समस्या, युवाहरूमाझ हुने गिरोह हिंसा उन्मूलन गर्नेछ ।

७) नेपाली कला, संगीत र मनोरन्जनको क्षेत्रमा पोखराले महत्वपूर्ण योगदान र उदाहरण दिँदै आएको छ, जसलाई हाम्रो सरकारी क्षेत्रबाट कहिल्यै मान्यता नदिइएका पोखरेलका दिग्गज कलाकारहरू छन् ।  प्रदेश सरकारको तर्फबाट कला, संगीत र मनोरञ्जनका लागि एउटै प्रेक्षागृह वा कन्सर्ट हल खोलेर सानो सहयोगले ठूलो फरक पार्न सक्छ ।  हामी कलाकारको हैसियतले सरकारलाई कर तिरिरहेका छौं ।

८) हाम्रो प्रादेशिक सरकारले युवाहरूले गरेको रचनात्मकतामा ध्यान दिनुपर्छ ।  उदाहरणका लागि, विगत ३–४ वर्षअघि पोखरामा कतै युवाहरुको समूहले फोहोर प्लाष्टिक संकलन गरेको थियो ।  ती फोहोर प्लास्टिक पग्लिएपछि, ढुङ्गा र अन्य आवश्यक सामग्रीहरू थप्दैछ ।  

उनीहरुले प्रदर्शनका लागि मात्रै १०० मिटर लामो भित्री सडक खाल्डो लगाएका थिए ।  अचम्मको कुरा, त्यो सडक प्रयोगको लागि उत्तम हो ।  भित्री गल्लीमा फोहोर प्लाष्टिकबाट बनेको सडक उत्तम र टिकाउ हुने विज्ञहरुले बताएका छन् ।  

९) पोखराको चट्टान, लामो र व्यस्त आकाश पुल सडक सेल्फी भिडियो, डेटिङ र अन्य अनावश्यक चीजहरू बनाउन मात्र प्रयोग गरिन्छ ।  मनोवैज्ञानिक रूपमा, मानिसहरूले चट्टान र व्यस्त आकाश पुलमा एक कदम चाल्न चाहँदैनन् ।  भूमिगत ट्युब च्यानल बढी लागत प्रभावकारी र प्रयोगयोग्य हुने मलाई विश्वास छ ।  किनकी, भूमिगत ट्यूब मार्फत जाने पहिलो प्रक्रिया तल र सजिलो हुनेछ ।

१०) नेपालमा सङ्गीत, अभिनय, नृत्य, राजनीति, सामाजिक कार्य आदि क्षेत्रमा धेरै रत्न, तारा र महापुरुषहरू छन् जो मरेका र जीवित छन् ।  आफ्ना प्रियजनलाई श्रद्धाञ्जली दिन मूर्ति बनाउने विषयमा जहिले पनि ठूलो विवाद र बहस हुन्छ ।  

तालको छेउको फुटपाथ क्षेत्र र तालको छेउमा हिड्ने ट्रेल संयुक्त राज्य अमेरिकाको हलिवुड वाक अफ फेम स्ट्रीटू जस्तै प्रयोग गर्न सकिन्छ, जहाँ हामी उनीहरूलाई श्रद्धाञ्जली दिन भुइँमा प्रत्येक मार्बलमा कलाकारको नाम शिल्प गर्न सक्छौं ।

११) सडकमा नेपाल प्रहरीको अकस्मात चेकजाँचलाई सुरक्षा र बत्तीले राम्रोसँग लैजानुपर्छ ।  प्रायजसो, तिनीहरू अँध्यारो कुनामा जाँच गर्छन् जसले दुर्घटना निम्त्याउन सक्छ ।  तसर्थ, अचानक दुर्घटनाबाट बच्न कम्तिमा ५० मिटर टाढा उचित प्रकाश र सिग्नल राख्नुपर्छ । यी पोखरामा हामीले सामना गरिरहेका केही प्रमुख समस्याहरू हुन् ।